De cliënten van De Donksbergen kregen ook nadrukkelijk een rol bij het festival. ,,Er was een open podium, waarop zij konden playbacken op hun favoriete muziek. Dat was erg gewild bij het publiek. En de cliënten deden allerlei klusjes bij het opbouwen, opruimen en ook tijdens het festival, zoals glazen ophalen,” vertelt Elly.
"Mooie tijden, jammer dat het voorbij is, zeggen de cliënten als we het over het Open Slagboom Festival hebben"
,,Sommige cliënten die er destijds bij waren hebben het er nu nóg weleens over. Het heeft indruk gemaakt,” zegt Gerla. Net als haar zus werkt zij nog altijd bij Lunet Zorg (waar De Donksbergen uiteindelijk onderdeel van werd), als verpleegkundige in de nachtzorg. Elly is zorgbemiddelaar bij die zorginstelling. ,,‘Mooie tijden, jammer dat het voorbij is’, zeggen de cliënten als we het over het Open Slagboom Festival hebben.”
Evenement werd te groot voor cliënten
Hoe gezellig en succesvol het festival ook was, toch betwijfelen de twee zussen of zo’n groot festijn nou het juiste middel was om de integratie van de cliënten te bevorderen. Elly: ,,Een week voor het festival stonden er al vrachtwagens op het terrein voor de opbouw, veel bewoners vonden dit ingewikkeld en spannend. Het evenement werd eigenlijk te groot voor hen. Het streefde z’n doel voorbij.”
Gerla vult aan: ,,Er is nu een andere tijdsgeest. Past zoiets nog binnen de zorg?, is een vraag die nu wordt gesteld. Er wordt meer ‘voor en door de cliënten’ georganiseerd. Dat is misschien ook wel gepaster.”
Knus feest in 2000
Eén van de mooiste edities was er één die bijna in het water was gevallen, vertelt Elly. ,,Het zou zó hard gaan waaien dat het de vraag was of het festival dat jaar - in 2000- wel door kon gaan. Er is toen uiteindelijk besloten om het in de aula van het De Donksbergen-terrein te laten plaatsvinden. Er kwamen toen minder mensen, maar het werd wel een heel knus feest zo.”
"We hebben een aantal edities gehad met slecht weer, waardoor de bezoekersaantallen terugliepen"
De laatste editie was in 2002, 22 jaar na het eerste festival. Gerla: ,,Wij organiseerden het evenement als stichting en zonder winstoogmerk. We probeerden altijd quitte te spelen qua inkomsten en kosten. Bezoekers betaalden slechts een symbolische entreeprijs van 1 euro. We hebben een aantal edities gehad met slecht weer, waardoor de bezoekersaantallen terugliepen. Daardoor kwam er te weinig binnen, uiteindelijk was het geld gewoon op.”
Onwennig zonder festival
De eerste jaren na het einde van het Open Slagboom Festival voelden een beetje onwennig voor de dames. Elly: ,,Zo rond de tijd dat het festival altijd plaatsvond, het laatste weekend van mei, moesten we wennen aan het feit dat we ineens niks meer te doen hadden. Het was een bijzondere tijd, maar het was ook wel gewoon mooi geweest.”
Bron: Eindhovens Dagblad 11 augustus 2022:
https://www.ed.nl/kempen/slagboom-van-de-donksbergen-ging-jaarlijks-open-voor-festivalgangers-sommige-bewoners-hebben-het-er-nu-nog-over~afca219d0/