Overzicht

Elke van der Sanden is vrijwilligster van A tot Z

Elke 3

"Ze mogen me altijd bellen en als het even kan, dan ben ik er." Elke van der Sanden - sinds 2018 vrijwilligster bij Lunet - kun je in die zin gerust een duizendpoot noemen. Zelf is ze hier heel nuchter over: "Als je de mensen leuk vindt, maakt het niet uit welke activiteit je met hen gaat ondernemen."

Naast haar drukke baan als verpleegkundige in het Anna ziekenhuis in Geldrop, is Elke ook vaak te vinden op woonpark Eckartdal in Eindhoven. Niet als verpleegkundige, maar als vrijwilligster. Toch had het niet veel gescheeld of het was andersom geweest, want als 17-jarige stond ze voor de moeilijke keuze tussen de opleiding Verpleegkundige A en wat toen nog de Z heette, de Zwakzinnige opleiding. Omdat je als A-Verpleegkundige overal inzetbaar bent - ook in de gehandicaptensector - koos Elke daarvoor. Maar de Z bleef wel kriebelen.

Terug van weggeweest
"Als klein meisje ging Elke aan de hand van haar moeder mee naar woonpark Eckartdal. Ze woonden er praktisch tegenover, dus als je dan toch ging wandelen, was Eckartdal de meest voor de hand liggende keuze. "Dat maakte in het begin wel indruk, al die grote mensen die soms raar deden." Haar moeder zong ook elke maand in het kerkkoor in de kapel op Jozefdal, zoals Eckartdal toen nog heette. En ook daar was Elke van de partij.

Wat me altijd heeft gefascineerd en aangetrokken is, dat mensen met een verstandelijke beperking bijna nooit oordelen over anderen. Ze laten je in je waarde. Hoe mooi is dat.

Hoogvliegers
Dat dat muzikale van haar moeder ook aan Elke is doorgegeven, bleek een kleine veertig jaar later toen haar oog viel op een advertentie in het Eindhovens Dagblad: Vrijwilliger gezocht voor de Liederentafel op woonpark Eckartdal. "Dat ga ik doen." En een paar weken later stond Elke weer op de plek, waar ze enkele decennia eerder voor het laatst was geweest. Nu niet meer aan de hand van haar moeder, maar zeker ook niet zielsalleen. Want elke woensdag zingt ze samen met zo'n dertig woonparkers het hoogste lied. Bijvoorbeeld het Vliegerlied. Dan zingt iedereen uit volle borst enthousiast mee.

Positieve energie
Eenmaal gegrepen door de mensen die op het woonpark verblijven, breidde Elke haar activiteiten uit. Ze helpt mee met grote evenementen op het park zoals het jaarlijkse Tuinfeest, organiseert de filmavonden en is sindskort elke zaterdagochtend te vinden bij de disco. "Zo´n disco is best wel hard werken", vertelt ze. "Want behalve meezingen vind ik het ook heerlijk om met z'n allen mee te dansen. En dan voel je je met liedjes zoals 'Hoofd, schouders, knie en teen', de 'Vogeltjesdans' en 'Zak eens lekker door' onderhand als een echte fitnessjuf. De zaterdagochtendgym noemen we het soms wel eens. Inspannend, maar je krijgt er enorm veel voor terug.

Je weet snel wat je aan elkaar hebt. Als iemand wil worden vastgehouden, dan geef je je arm. Als een ander even geen contact wil, is dat ook goed. Wat fijn als mensen gewoon duidelijk zijn.

Elke maand krijgen vrijwilligers een kalender van Lunet met daarop activiteiten waarop je je als vrijwilliger kunt inschrijven om mee te helpen. Ook Elke schrijft zich regelmatig in. En dat is fijn, want een paar extra handen en ogen is altijd welkom, sterker nog: soms echt hard nodig. Zo kwam ook de vraag van Rosemarie bij haar terecht. Rosemarie woont op Eckartdal en wilde graag een vaste wekelijkse bezoekvriendin. "Ik vind het heerlijk om dingen te ondernemen, maar ik wil me ook niet teveel vastleggen. Ik heb dit met Rosemarie besproken en ze begrijpt dat. Uiteindelijk hebben we afgesproken dat we elk jaar in december de inkopen doen voor de feestmaand. Samen met z'n tweetjes naar de Action en dan met een auto vol terug naar Eckartdal. Nog even samen een bakkie doen en dan: tot volgend jaar. We kijken er beiden naar uit."

Wil je ook vrijwilliger worden? Lees meer over onze mogelijkheden.