Ik sta voor onvoorwaardelijke steun, structuur en veiligheid
Een aantal bewoners kijkt nieuwsgierig het kantoortje binnen waar Laura Toorop-van den Broek (26) wordt geïnterviewd. “Ze gaan zo meteen vragen: Wat deed je daar en en wie was dat? Ze houden en hebben alles in de gaten”, lacht ze. “Daarom krijgen bewoners van mij op al hun vragen een eerlijk antwoord. Ze zijn echt superslim en prikken er zo doorheen als je niet eerlijk bent of maar doet alsof. Dat werkt hier echt niet en het geeft onrust. Daarom ben ik altijd open, direct en duidelijk. Ik doe wat ik zeg en zeg wat ik doe. Hier wijk ik nooit vanaf.”
Een goed leven. Begeleider Laura maakt er werk van.
Verbaal communiceren
Inmiddels werkt Laura al weer ruim vijf en een half jaar op woonpark De Donksbergen. “De bewoners kunnen zich, op een na, zelfstandig lichamelijk verzorgen met aanwijzingen van ons. Ze zijn licht tot matig verstandelijk beperkt met daarbij bijvoorbeeld Autisme of NAH en hechtingsproblemen. Wat voor mij persoonlijk belangrijk is, is dat ik verbaal met ze kan communiceren. Dat ik ook met luisteren en praten kan zorgen voor veiligheid en rust. De bewoners hebben veel begeleiding, nabijheid en structuur nodig. Ik draag bij aan een goed leven door echt onvoorwaardelijke steun te bieden, wat er ook gebeurt, wat ze ook doen.”
Veiligheid is de basis
De basis van de begeleiding, ervaart Laura, is veiligheid bieden. “Als de spanning bij een bewoner oploopt, voelt hij of zij zich op een of andere manier onveilig. Dat kan allerlei oorzaken hebben. Morgen komt er bijvoorbeeld een nieuwe bewoner, crisisopvang. Dat roept veel vragen op en we zijn natuurlijk bezig met het klaarmaken van de kamer. Dan is de dag al anders dan anders en dat geeft onrust. Door duidelijk antwoord te geven op alle vragen, in te spelen op wat deze situatie voor iedere specifieke bewoner veiliger maakt, bewaren we zoveel mogelijk de rust. Steeds terug naar veiligheid, daar gaat het om. Daar hoort altijd doen wat je beloofd ook bij.”
Ruimte voor ontwikkeling
Laura begon als verzorgende IG en heeft de opleiding tot verpleegkundige en persoonlijk begeleider gevolgd. "Ook al leer je in de praktijk natuurlijk heel veel, wilde ik me toch ook met een opleiding verder ontwikkelen. Nieuwe uitdagingen zijn belangrijk voor me. Daar biedt Lunet echt de ruimte voor. Dat is fijn. Ik ben ook heel blij met ons team. Het voelt als een sterk team, een mondig team. Dat is ook echt nodig, want ook de bewoners zijn mondig. Ze hebben het nodig dat je stevig voor en naast ze staat. Zij halen hun veiligheid uit ons. Die rol past me goed.”
Een goed werkleven
“Ik heb een goed werkleven, hier. Ik ga met plezier naar mijn werk en wordt goed gehoord door directe collega’s, maar zeker ook door de coördinerend begeleider en de gedragsdeskundige waar we intensief mee samenwerken in de begeleiding van bewoners. Wat ik verder ook heel belangrijk vind en veel tijd aan besteed, is het contact met de wettelijk vertegenwoordigers van bewoners. Ook daar ga ik voor open en eerlijke communicatie. Allemaal gericht op een prettig leven voor de bewoners.”
Voldoening
Gevraagd naar een ‘succesverhaal’ wijst Laura door het raam van het kantoortje naar een van de bewoners aan tafel in de huiskamer. “ Ik begeleid deze bewoner al een aantal jaar. Door een interne verhuizing en inzet van meerzorg hebben we haar de veiligheid en structuur kunnen bieden die er voor zorgt dat ze nu heel steady is in haar stemmingen. Dat is zo fijn om te zien. Daar doe ik het voor.”