Stoere mannen kunnen ook billen wassen

Maikel Wagelmans (45 jaar) werkte zijn hele leven als slager en de laatste vijftien jaar ook als keurmeester in slachterijen. “Toen we kinderen kregen is mijn vrouw full time blijven werken. Ik werkte parttime, ging voor de kinderen zorgen en ontdekte hoe leuk ik dat vond. Dat is de aanleiding geweest om voor werk ook naar de zorg te gaan kijken. En toen zag ik deze vacature bij Lunet.”

Een goed leven. Begeleider Maikel Wagelmans maakt er werk van.

Heel dichtbij
Als zij-instromer volgt Maikel de verkorte, tweejarige opleiding verzorgende IG/persoonlijk begeleider niveau 3 en die past hem precies. “Alle mensen in de woning waar ik werk hebben intensieve, lichamelijke zorg nodig. Daar zag ik in het begin wel tegenop, maar juist door dat lichamelijke contact kom ik heel dicht bij de mensen en kan ik echt wat voor ze betekenen. Behalve het zorgen vind ik ook de verpleegkundige handelingen erg leuk, heb ik ontdekt. Dus ik wil wel doorgroeien naar verpleegkundige binnen Lunet. Maar eerst deze opleiding maar eens afronden.”

Hoe maak je contact?
“De eerste keer dat ik hier binnenkwam dacht ik: ‘communiceren met deze mensen, dat gaat echt nooit lukken’. Ik kende mensen met een beperking alleen van tv-programma’s als Down the road. Maar de bewoners zijn alle acht ernstig meervoudig beperkt en hebben een ontwikkelingsniveau van drie maanden tot zo’n anderhalf jaar. Hoe maak je daar contact mee? Ik had geen idee. Het heeft me een maand of drie, vier gekost en nu kan ik ze allemaal ‘lezen’. Met elkaar praten gaat niet, maar met elkaar communiceren gaat prima, vaak met kleine dingen als een beweging, fluiten, aanraken, lachen. We dansen en zingen hier heel wat af met elkaar.”

Meebewegen en genieten
“Ik draag bij aan een goed leven voor onze bewoners door goed te observeren en in te spelen op hun behoeften. Wat dat betekent? Nou, laatst wilde een bewoner graag naar muziek luisteren tijdens het douchen, dus heb ik keihard de Snollebollekes voor hem aangezet. Hij had de grootste lol op de douchebrancard en ik ook. En voor een ander lees ik heel rustig een verhaaltje voor. We bewegen als team met de bewoners mee en zorgen zo iedere dag voor fijne momenten. Daar genieten we allemaal van. En dan krijg je spontaan een lach of een dikke knuffel, da’s echt puur geluk.”

Fijn team
Wat ook bijdraagt aan Maikel’s werkgeluk is de samenwerking in het team. “We zijn er voor elkaar, je staat er nooit alleen voor. Ik heb al zoveel van van collega’s geleerd. Ik vind dat Lunet de begeleiding en opleiding voor zij-instromers echt goed geregeld heeft. We hebben bij Summa onze eigen Lunet-klas. Ook daar leren we veel van elkaar. Samen met een aantal zij-instromers zit ik ook in het ambassadeurs team. Ik geef onder andere voorlichting op scholen. Om te laten zien dat stoere mannen ook billen kunnen wassen en daar heel gelukkig van worden.”