Werkgeluk is de kinderen stappen zien maken, hoe klein ook.
Heidi Neggers (43) werkt inmiddels twintig jaar bij Lunet, waarvan vijftien jaar als cliëntbegeleider. Sinds vier jaar werkt ze bij het Kinderdienstencentrum (KDC) Koraal in Eindhoven. Heidi is ook enthousiast ambassadeur. “Ik vind het belangrijk om studenten te vertellen over onze ambities en aanpak. Hoe je als begeleider veel kunt betekenen in de ontwikkeling van jonge kinderen met een verstandelijke beperking. Ik word nog steeds heel blij als ik een kind voor het eerst zelfstandig zijn jas zie aantrekken, bijvoorbeeld, of zelf uit een beker zie drinken. Deze kleine stapjes naar meer zelfredzaamheid, het maakt voor hen een wereld van verschil.”
Een goed leven. Cliëntbegeleider Heidi Neggers maakt er werk van.
Koekje of rozijntjes?
Het is bijna kwart over drie, het einde van een gestructureerde en goedgevulde dag voor de kinderen van De schildpadden, een van de zeven groepen op het KDC. De kinderen zitten rustig aan tafel met een beker drinken voor zich. Heidi’s collega Bibi laat de kinderen uit een trommel kiezen tussen een koekje of doosje rozijntjes. Ze genieten. Heidi haalt een kleine knul met krullen liefdevol aan en helpt hem zijn sneetje peperkoek in stukjes breken. Zo kan hij de koek makkelijker zelf opeten. Ondertussen komt stagiair Pepijn uit de slaapkamer met een nog slaperige dreumes met rode wangen op zijn armen. Ook hij mag zo naar huis, eerst nog even verschonen en verder wakker worden.
Tijd en geduld
Heidi: “Kijk, hier word ik nou echt heel blij van. Maar, zo rustig als het nu is, zo onrustig kan het ook zijn. Dit is namelijk een instroom groep. Een groep waar gaandeweg het jaar kinderen van 0 tot 4 jaar die een plek nodig hebben bij elkaar komen. Omdat ze zo verschillend zijn in ontwikkelingsniveau, is het voor ons een hele uitdaging om goed in te spelen op hun behoeften. Want daar gaat het hierover. Per kind inspelen op wat het kan en wil en het zo helpen ontwikkelen. Dat kost tijd en vraagt geduld, van ons en van ouders. De begeleiding begint altijd met een goed contact met ouders, het scherp krijgen van de hulpvraag, doelen formuleren en daar samen aan werken.”
Structuur is veiligheid
Net als op ieder kinderdagverblijf en basisschool hebben ook de dagen op het KDC een vaste structuur. “Hier is de structuur en de duidelijkheid die we bieden de belangrijkste basis voor veiligheid. Voor deze kinderen is voorspelbaarheid echt heel belangrijk, net als een rustige, respectvolle benadering en niet overvragen. We genieten er als team van om te zien hoe de kinderen zich daardoor ontspannen. Hoe ze zich op hun gemak gaan voelen. Want, pas als je je veilig voelt, kun je leren; sociaal-emotioneel, fysiek en cognitief. Daarvoor zijn ze hier. We werken graag met thema’s, zoals de seizoenen, ‘wie ben ik?, vervoer enzovoorts. En we werken graag met de piramide-methode. Die biedt veel materiaal voor spelend leren waar kinderen met een ontwikkelingsachterstand bewezen baat bij hebben.”
Team = werkplezier
Behalve uit de ontwikkeling van de kinderen haalt Heidi veel werkplezier uit de samenwerking in het team. “Ik vind de manier waarop we samenwerken, de onderlinge openheid en hoe we er voor elkaar zijn echt heel fijn. Dat geldt zowel voor het ‘kleine’ team in de groep als het totale team van het KDC met coördinator, manager, gedragsdeskundigen en andere collega’s. Dat we als team goed in ons vel zitten, vind ik heel belangrijk. Daar draag ik graag aan bij door open te zijn, goed te luisteren en waar nodig bij te springen. Is er spanning in het team, dan geeft dat onrust bij de kinderen. Dan zijn wij niet veilig en dat moeten we wel zijn. Altijd!”