Woensdag is de leukste dag van de week
"Werken in de zorg. Mij leek me niets leuker dan dat. Maar al in het eerste jaar van de zorgopleiding kwamen de twijfels. Zorg is niet alleen maar handen aan het bed, maar ook aan de computer en vergadertafel. En ik wilde juist al mijn tijd en aandacht geven aan de mensen. Ik heb toen de switch gemaakt naar een opleiding Interieur en Vormgeving. Heel iets anders, mooi vak maar het zorgbloed bleef kriebelen."
Met sommige bewoners communiceren is soms lastig, maar ik voel gelukkig goed aan hoe het met ze gaat.
Een goed leven. Vrijwilliger Stephan maakt er werk van
En zoals gezegd, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Stephan Edens werd vrijwilliger bij de bewoners van Hapertwijk 5 op woonpark De Donksbergen in Duizel. Dit doet hij al vanaf zijn 20ste - destijds naast zijn studie en daarna tijdens zijn fulltime baan bij de Bijenkorf - en onlangs vierde hij zijn 12,5-jarig jubileum als vrijwilliger bij Lunet. "En voorlopig ga ik daar mee door, want werken met jongeren vind ik het leukste werk dat je je kunt bedenken."
Flinke dosis liefdevolle aandacht
Bij Hapertwijk 5 wonen acht jongeren. Zes jongens en twee meiden. Drie keer in de maand komt Stephan op hun vrije woensdagmiddag - ze zijn allemaal nog geen 18, dus leerplichtig - en staat dan geheel tot hun beschikking. "Zeg 't maar: voetballen, een gezelschapsspelletje, zwemmen, bowlen, naar de stad om kleren te kopen, boodschappen doen, koken, een verhaaltje-bij-het-naar-bed-gaan lezen? Ik ben voor alles in, zolang ik maar niet moet rapporteren of zoiets. Behalve het boodschappenlijstje dan. Met de hele groep of individueel. Binnen of buiten. Het maakt mij niet uit, als iedereen maar plezier heeft, zijn of haar woordje of verhaal heeft kunnen doen en een flinke dosis liefdevolle aandacht heeft gehad. En als dat zo is, ga ik met voldoening en een big smile naar huis en vertel daar aan het thuisfront honderduit over wat we weer hebben meegemaakt. Dat maakt die woensdagmiddag de leukste dag van de week. Ik zou het nooit meer willen missen, want die wekelijkse ontmoetingen zijn goud waard."
Als iemand iets vervelends heeft meegemaakt en ik kan er een positieve draai aan geven, is niet alleen zijn of haar dag weer goed. Ook de mijne.
Vaste factor
Dat Stephan ook goud is voor het team van Hapertwijk 5, is wel duidelijk. "Hij is een vaste factor in het leven van de jongens en meiden van Hapertwijk 5 en Stephan hoort er gewoon bij", vertellen de begeleiders. "Het zijn de extra handen die we graag in ere houden. Dat doen we ook door hem te betrekken bij uitstapjes en teamactiviteiten. En elk jaar hebben we een mooi cadeau voor hem namens het team en bewoners. Stephan is gewoon iemand die heel veel kan geven. We hadden het niet beter kunnen treffen."
Wil je ook vrijwilliger worden? Lees meer over onze mogelijkheden.